Իրանի խորհրդարանի «Ազգային անվտանգության և արտաքին քաղաքականության» հանձնաժողովի նախագահ Էբրահիմ Ազիզին անդրադարձել է, այսպես կոչված, զանգեզուրյան միջանցքին...

Մեղք է մեր ժողովուրդը։ Հայ ժողովրդի և հատկապես հայաստանաբնակ հայության վրա վերջին տարիներին տարբեր կենտրոններից այնքան քարոզչություն, ապատեղեկատվություն, սուտ և մանիպուլյացիա է գործադրվել, որ բավարար է ցանկացած հասարակություն ձևախեղելու համար։

Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։ Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։ Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...

Ցնդելու սուպերմարկետ էր։ Միայն մրգերի ու բանջարների բաժինը ձգվում էր մի քանի տասնյակ մետր։ Նույնիսկ այնպիսի կուլտուրաներ կային, որոնցից երբեք չէի տեսել ու անուններն էլ չէի լսել...

Ձեռքիս մեջ՝ հուշերիս հողմաշուք մի պատկեր, խնամքով պատռված Շուշիիս ալբոմից, գրպանում՝ կիսատված տուփի մեջ ծխախոտ, դրամի մնացորդ, կարծես թե՝ մի մոմի։

The Jerusalem Post-ում հրապարակվել է հոդված «Հայստանը կռվում է իրականության դեմ» վերնագրմամբ (https://www.jpost.com/opinion/article-816821)։ Հոդվածում Հայաստանը ներկայացվում է որպես Իրանի ֆորպորս ու Արևմուտքի դեմ գործող կոալիցիայյի մաս։

Սեպտեմբերի 2-ին Ցեղասպանագետների միջազգային ընկերակցությունը, որի անդամ է նաև «Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ» հիմնադրամը, ընդունել է Արցախի Հանրապետության վերաբերյալ բանաձև:

Քեզ դուրս նետեցին, դու էլ ու՞մ ես պետք Պտույտների մեջ այս անհայրենիք, Հիշողության տաք հովերը երբեք Չեն դառնալու էլ երազ ու տանիք:

• Պատմության իմացության և իմաստավորման հարցերը լայն հետաքրքրություն են ներկայացրել բոլոր ժամանակներում՝ հատկապես շրջադարձային իրավիճակներում ու ճակատագրական պատմափուլերում։ Մարտահրավերների ու ճգնաժամերի դեմ հանդիման՝ ժողովուրդները առկա խնդիրների բուն արմատներն ու մարտահրավերների հաղթահարման բանալիները փորձում են գտնել նաև պատմական անցյալի դասերում։

Ես միշտ մեղադրվում եմ վատ լուրեր հաղորդելու համար, բայց իրականում դաշտի բաց մոնիթորինգի հիման վրա կարող եմ ասել, որ անկախ տարբեր զարգացումներից՝ կլինի ընտրություն, COP29 և այլն, Ադրբեջանն ունի Հայաստանի հետ կապված հեռահար նպատակներ ու ընդհանրապես դա չի թաքցնում։ Նրանք շատ պարզ ու ուղիղ տեքստով են խոսում այդ մասին, երկիրդ այլ կերպ են անվանում, ֆինանսական ռեսուրսներ են ծախսում, դեռ մի բան էլ սկսել են հայտարարել, որ վտարանդի կառավարություն են ստեղծելու և այլն, խոսում է հենց հեռուն գնացող նպատակների մասին։